Παλία Χαριτωμένα Χρυσά Στολίδια

Τα πρώτα στολίδια που φόρεσε ουδέποτε ο άνθρωπος χάνονται στο βάθος των προϊστορικών ετών και συνιστά μη δυνατό να τα εντοπίσουμε. Έτσι, η θεωρία δεν έχει ακόμα αποδείξει αν η χρήση κοσμημάτων προηγήθηκε της χρήσης ρούχων ή το αντίθετο. Οι ψυχολογικοί λόγοι που οδήγησαν στη μεταχείριση κοσμημάτων είναι ωσαύτως άγνωστοι αν ήταν να προσελκύσει το αντίθετο φύλο, την όρεξη να είναι πιο εξαιρετική ή την υποχρέωση να προστατευθεί με τη ενίσχυση των ταλιζάνων. Πραγματικά, έχει αποδειχθεί ότι τα κοσμήματα χρησιμοποιήθηκαν για να προσελκύσουν καλές δυνάμεις ή να απομακρύνουν τους κακούς.
Αρχαία κοσμήματα ελλάδα

Αρχικά, τα στολίδια δημιουργήθηκαν από μη κατεργασμένα αντικείμενα, ομοίως τα δόντια των ζώων, τα όστρακα- κοχύλια, τα καρύδια, οι περίεργοι βράχοι και οι πέτρες φρούτων. Είναι λογικό να πιστεύουμε ότι τα κοσμήματα δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά σε χώρες όπου υπήρχε κορεσμός καθαρού χρυσού. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Ασίας και της Αιγύπτου σε αυτόν τον τομέα, η παραγωγή στολιδιών, οφείλεται στον προαναφερθέντα λόγο, αν και έχουν ανακαλυφθεί τα παλαιότερα χρυσά στολίδια στην μεριά των Βαλκανίων. Με τη πλάση μεταλλικών στολιδιών ο μαγικός χαρακτήρας των φυσικών κοσμημάτων δεν σταμάτησε να υπάρχει. Αυτό ήταν το συντελεσθέν με τα χρυσά στολίδια, αφού ο χρυσός δεν φουσκώνει, πόσο πιθανό το δεδομένο ότι ήταν πάντα θεαματικό, οδηγώντας τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι είχε υπερφυσικές δυνάμεις. Με τα χρόνια που πέρασαν, όταν η θεοπιστία χωρίστηκε από τη μαγεία, οι μαγικοί χαρακτήρες των κοσμημάτων μειώθηκαν σε κάποιο βαθμό. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, η αναζήτηση κατέδειξε ότι κάποιοι σιδερένιοι δακτύλιοι που έχουν ανακαλυφθεί στους μυκηναϊκούς τάφους θεωρήθηκαν μαγικοί αφού ο σίδηρος δεν ήταν παρόλα αυτά κομμάτι της καθημερινής ζωής των ανθρώπων μαζί με διάφορες πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για σφράγιση όπου φορούν σαν ταλμάσματα .

Μετά την εξαφάνιση των όμορφων μυκηναϊκών κέντρων υπήρχαν οικονομικές δυσκολίες και γι 'αυτό τα δείγματα κοσμημάτων που έχουμε από αυτή την εποχή είναι λίγα, κατά κυρίως λόγο από χαλκό, λίγα σίδηρα και μόνο ο ελάχιστος όγκος είναι χρυσός. Δεδομένου ότι ο χρυσός δεν είναι στην επάρκεια στην Ελλάδα, οι χρυσοχόους και η μαστοριά τους παύουν να υπάρχουν. Απαί τον 9ο αιώνα, τα πράγματα άλλαξαν ξανά από τότε που οι Έλληνες αποκτούν καινούργιες σχέσεις με τις χρυσές αγορές της Ανατολής. Ούτως, κατά τη περίοδο ταύτης της εποχής ξεκινά πάλι η ιστορία του καθαρού χρυσού. Ο 8ος αιώνας π.Χ. δύναται να χαρακτηριστεί ως ο αιώνας της κορυφής του, κατά κυρίως λόγο στην Αττική.

Κατά τη διάρκεια των ομηρικών ποιημάτων τα στολίδια είναι είτε μοναδικά διαμορφωμένα κτερίσματα καθημερινής χρήσης όπως καρφίτσες και καρφίτσες ή κοσμήματα που τονίζουν την κομψότητα. Κατά τον έβδομο Βερες Bulgari αιώνα, ο ταλαντευτικός χαρακτήρας των στολιδιών ξαναζωντανεύει και οι δυνάμεις τους φαίνεται να ισχύουν για τον άνθρωπο όπου φορούσε το κόσμημα ή για τους νεκρούς στην άλλη ζωή τους στην οποία ο αληθινός άνθρωπος δεν σταμάτησε να πιστεύει. Τούτη η λογική θα παραμείνει ζωντανή ωσότου το τέλος της αρχαιότητας, όταν θα μεταφερθεί σε σταυρούς και άλλες φιγούρες στολιδιών με χριστιανικά σύμβολα.

Τα κοσμήματα που παραμένουν στους λάρνακες χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Αυτά όπου φοριούνται στην πραγματική ζωή και τα υποκατάστατά τους. Η 2 κατηγορία χρησιμοποιήθηκε κατ’ αποκλειστικό τρόπο για ταφές και ήταν αντίγραφα των πραγματικών κτερισμάτων που αντικαταστάθηκαν μέσα στους τάφους όταν τα πραγματικά στολίδια δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για οικονομικούς ή άλλους λόγους. Το έθιμο της θάλασσας των πεθαμένων με τα κοσμήματά τους ήταν πάρα πολύ ισχυρό, αφού τα κοσμήματα δεν χρησιμοποιήθηκαν στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, παρόλα αυτά κατά τη περίοδο μιας ειδικής εμφάνισης ή σε γιορτές και συγκεκριμένα κατά τις μέρες του γάμου. Τα πραγματικά κοσμήματα είτε ήταν αφιερωμένα σε κάποια άλλα αλλά και θάβονται σε κάποιο τάφο. Τούτος είναι ο σκοπός για τον οποίο συναντάμε συχνά κοσμήματα διακοσμημένα με θέματα αναφορικά με την μεταγενέστερη ζωή ή την αθανασία.
Κρυστάλλινα χρυσά παλαιά βραχιόλια


Ο χρυσός γενικώς είναι ένα σπάνιο μέταλλο. Λίγες είναι οι θέσεις στη γη που μπορούν να δείξουν σημαντικές ποσότητες χρυσού και η Ελλας είναι φτωχή στο συγκεκριμένο μέταλλο προσεμφερώς. Οι κύριες θέσεις όπου εξάγεται ο χρυσός είναι η Μαύρη ήπειρος και η Ασία.

Σε τούτη την σύναψη όπου είναι αφιερωμένη στα χρυσά στολίδια της αρχαίας Ελλάδος, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε αρκετά διαφορετικά είδη κοσμημάτων όπως σκουλαρίκια, χειροπέδες, δαχτύλιους, κολιέ-περιδέραια, στεφάνια, καρφίτσες και κούκλες όπου είναι πράγματι έργα τέχνης.
Στεφάνια

Τα παλαιότερα στεφάνια που αναφέρονται σε σενάρια αντιστοιχούν στο δεύτερο μισό του 5ου αιώνα και αναφέρονται σε επίτιμες επευφημίες σημαντικών ανθρώπων, όπως οι νικητές σε αθλητικά ή άλλα γεγονότα.
παλία κοσμήματα
Διαδηλώσεις και Τιάρες

Η λέξη diadem χαρακτηρίζει τα στέμματα των βασιλικών οικογενειών . Ο Μεγάλος Αλέξανδρος έλαβε 1, εφόσον κέρδισε τον Δαρείο τον 4ο και έγινε βασιλιάς. Τα διαδηλώματα έλαβαν τη εμφάνιση που τους δόθηκε λίγο πιό μετα και είναι κυρίως χρυσά και πολλάκις παραμένουν σε τάφους.
παλαιά ελληνικά στολίδια
Ωκίδες

Μαζί με τα περιδέραια-κολιέ τα ελλόβια είναι εκείνα τα κοσμήματα που παρουσιάζουν τη πιό μεγάλη ποικιλία. Μαζικά ελλόβια έχουν βρεθεί σε διαφορετικά σχήματα όπου μας κάνουν ακόμα να αναρωτηθούμε πώς θα μπορούσαν να φορεθούν. Σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι τα πιο πολλά από τα παλαιά σκουλαρίκια πρέπει να έχουν φορεθεί ενώ κρέμονται σε 1 δαχτύλιο που τρυπούσε το αυτί, αποτελούμενο ιδίως από ασήμι ή χαλκό. Τα περισσότερα από αυτά τα ενώτια δεν μπορούσαν να είναι Βερες Γαμου Οικονομικες βαριά